باد خورشیدی
هاله (جو بیرونی) خورشید حاوی ذراتی است که انرژی کافی برای فرار از
جاذبه خورشید را دارند. این ذرات بصورت مارپیچی با سرعتی معادل900 کیلومتر
(560 مایل) در ثانیه از خورشید دور شده و
باد خورشیدی را بوجود میآورند. این ذرات در همان مسیرهای میدان مغناطیسی خورشید حرکت میکنند و از آنجا که دارای
بار الکتریکی هستند، منظومه شمسی را پر از جریانات الکتریکی میکنند. ناحیه فعالیتهای خورشیدی ،
هلیوسفر
(کره خورشیدی) نامیده میشود. باد خورشیدی در هر ثانیه حدود یک میلیون تن
هیدروژن حورشید را از بین میبرد. 100000 میلیارد سال طول خواهد کشید تا
باد خورشیدی تمام جرم خورشید را در فضای بین سیارهای پخش کند، اما طول
عمر طبیعی خورشید فقط 10 میلیارد سال است.
|
مسیر نامنظم
دو میلیون سال طول می کشد تا انرژی تولید شده
در مرکز خورشید به سطح آن رسیده و بصورت
نورو گرما تابش کند، سپس بعد از فقط 8 دقیقه
این انرژی به زمین می رسد.
|
چرخهها و لکههای خورشیدی
حرکت وضعی خورشید
باعث ایجاد میدان مغناطیسی میشود، مناطق استوایی خورشید سریعتر از مناطق
قطبی آن چرخیده و این امر باعث میشود که خطوط میدان مغناطیسی درون خورشید
حلقه بزنند. این خطوط در صورت خروج از سطح خورشید ، باعث فعالیتهای
خورشیدی نظیر
لکههای خورشیدی ، شعلهها و زبانههای خورشیدی میشوند. این فعالیتها ، بخصوص لکههای خورشیدی ، چرخهای 11 ساله دارند.
مرگ خورشید
5 میلیارد سال بعد ، بیشتر
هیدروژن موجود در هسته خورشید گداخته شده و صرف تهیه هلیوم خواهد شد. در آن زمان ، جاذبه باعث
انقباض هسته شده و فشار ، دمای آنرا افزایش خواهد داد. هیدروژن شروع به سوختن در پوسته اطراف هسته خواهد کرد. انرژی حاصل از این
گداخت هستهای در پوسته ، باعث انبساط لایههای خارجی خواهد شد و سیارات
عطارد و
زهره را ذوب میکند و آنها را در بر میگیرد.
انبساط خورشید
تا مدار زمین متوقف شده و حرارتش تمام موجودات زنده را از بین میبرد. بعد
از آن خورشید تبدیل به یک غول سرخ میشود. سپس ، لایههای خارجی در فضا
پخش شده و یک
سحابی سیارهای تشکیل خواهند داد. هسته نیز بصورت یک ستاره
کوتوله سفید باقی مانده و بتدریج از بین خواهد رفت. پس میتوان گفت که با فرا رسیدن
مرگ خورشید ، مرگ زمین و تمام موجودات این سیاره فرا میرسد.