ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
بسم الله الرحمن الرحیم
فاصبر ان العاقبة للمتقین.
ان الارض للّه یورثها من یشاء من عباده والعاقبة للمتقین.
ان الارض یرثها عبادى الصالحون.
عاشورا روز حسین است و هیچ روزى مثل روز حسین نیست.
عاشورا تنها یک روز نیست، بلکه تمامى تاریخ است. همان طورکه کربلا تنها یک قطعه ى خاک نیست. کربلا جغرافیاى نامحدودِ این تاریخ گسترده است. با این زمینه، سؤال این است که وارث عاشورا کیست؟ چه چیزى براى چه کسى از عاشورا باقى مانده است؟ آیا حاصل عاشورا، شتک خون و زخم هاى باز و داغ هاى درد و خیمه هاى مبهوت و اسیران آزاد و پیام هاى رساست، و از آن طرف حاصل عاشورا، فتح شکست و غنیمت هاى پشیمان و حکومت هاى محکوم است؟
درست است که عاشورا لعنت و سلام را آورد و نفرین و سلام را تقسیم کرد، ولى من هر سال حساب مى کنم که چه سهمى گرفته ام و چه میراثى برداشته ام؟ آیا از عاشوراى حسین و از کربلاى حسین، سهمى داشته ام؟
وارث، قرابت مى خواهد. قرابتى بدون حائل و بدون مانع. فرزندى که قاتل پدر باشد، ارث نمى برد. فرزندى که کافر باشد از مسلمان ارث نمى برد. آیا من حسین را نکشته ام؟ آیا من از آن چه که فهمیده ام، چشم نپوشیده ام و کفر نورزیده ام؟
اگر من به ولایت حسین نرسیدم، اگر ابوّت اولیاء را نخواستم، اگر فرزند دنیا و یا بدتر بنده ى دنیا شدم و دین در وجود من شکل نگرفت و تنها بر زبانم نشست، آیا با حسین قرابتى دارم؟ آیا از عاشورا ارثى مى برم و سهمى مى گیرم؟