خورشید طلایی توس
سلام برخورشید همیشه تابان خراسان؛ وب‌نوشته‌های مجتبی مهدیانخورشید طلایی توس
سلام برخورشید همیشه تابان خراسان؛ وب‌نوشته‌های مجتبی مهدیان
درخرابات مغان نور خدا می بینم
درخرابات مغان نور خدا می بینم
این عجب بین که این نور زکجا می بینم
جلوه بر من مفروش ای ملک الحاج که تو
خانه می بینی و من خانه خدا می بینم
آدمی در عالم خاکی نمی آید بدست
سینه مالامال دردست ، ای دریغا مرهمی !
دل زِ تنهایی بجان آمد ، خدا را همدلی!
چشمِ آسایش که دارد از سپهرِ تیزرو ؟
ساقیا جامی بمن ده تا بیاسایم دمی
به قول سهراب
من ندیدم دو صنوبر را با هم دشمن
من ندیدم بیدی سایه اش را بفروشد به زمین
رایگان می بخشد نارون شاخه خود را به کلاغ
هر کجا برگی هست شور من می شکفد
برای عده ای چه خوب شد نیامدی
چه روزها که یک به یک غروب شد نیامدی
چه اشکها که در گلو رسوب شد نیامدی
خلیل آتشین سخن، تبر بدوش بت شکن
خدای ما دوباره سنگ و چوب شد نیامدی
برای ما که خسته ایم و دل شکسته ایم، نه
برای عده ای ! ولی چه خوب شد نیامدی
تمام طول هفته را در انتظار جمعه ام
دوباره صبح، ظهر، نه، غروب شد نیامدی
مولای من!
من چه خوب می فهمم که تو هربار می آیی ...
اما باز هم این ماییم که دست رد بر سینه ات می زنیم
این ماییم که اگر بیائی منکر وجودت می شویم
واگر بشناسیمت نه تنها خوشحال نمی شویم که به مقابله برمی خیزیم
ادامه مطلب ...دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد
دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد که چو سرو پایبند است و چو لاله داغ داردسر ما فرونیاید به کمان ابروی کس که درون گوشه گیران ز جهان فراغ دارد
ز بنفشه تاب دارم که ز زلف او زند دم تو سیاه کم بها بین که چه در دماغ دارد
به چمن خرام و بنگر بر تخت گل که لاله به ندیم شاه ماند که به کف ایاغ دارد
شب ظلمت و بیابان به کجا توان رسیدن مگر آن که شمع رویت به رهم چراغ دارد
من و شمع صبحگاهی سزد ار به هم بگرییم که بسوختیم و از ما بت ما فراغ دارد
سزدم چو ابر بهمن که بر این چمن بگریم طرب آشیان بلبل بنگر که زاغ دارد
سر درس عشق دارد دل دردمند حافظ که نه خاطر تماشا نه هوای باغ دارد
عید نوروز در شعر امام خمینى(ره)
باد نوروز وزیده است به کوه و صحراجامه عید بپوشند، چه شاه و چه گدا
بلبل باغ جنان را نبود راه به دوست
نازم آن مطرب مجلس که بود قبله نما
صوفى و عارف از این بادیه دور افتادند
جام مى گیر ز مطرب، که روى سوى صفا
همه در عید به صحرا و گلستان بروند
من سرمست زمیخانه کنم رو به خدا
عید نوروز مبارک به غنى و درویش
یار دلدار! زبتخانه درى رابگشا
گرمرا ره به در پیر خرابات دهى
به سروجان به سویش راه نوردم نه به پا
سالها در صف ارباب عمائم بودم
تا به دلدار رسیدم، نکنم باز خطا [1]
ادامه مطلب ...السلام علیک یا رسول الله
السلام علیک یا رسول اللهسوگواره حضرت علی (ع) هنگام تکفین و تدفین رسول رحمت
مرگ تو حادثه ای خاصی بود، به گونه ای که آنان که به مصیبت مرگ تو دچار شدند، دیگر مصیبتها را از یاد بردند و همگان یکسان در مصیبت مرگ تو عزادار شدند.
اگر ما را به شکیبایی فرمان نداده بودی و از گریستن و زاری نمودن منع نکرده بودی، آنقدر می گریستیم تا سرشکمان به پایان رسانیم. درد جدایی تو در رفتن درنگ می کند و رنج و اندوه تو چون یار سوگند خورده ای همواره با ما است.
در سوگ تو هرچه بیقراری کنیم، بازهم اندک است ولی مرگ چیزی است که کس را یارای راندن و توان دفع کردن آن نیست.
پدر و مادرم به فدایت، ما را نزد پروردگارت یاد کن و ما را در یاد خود دار.
نهج البلاغة خطبه 226
شهادت امام حسن مجتبی(ع) تسلیت باد
باز هم مدینه بر خاک سیاه اندوه نشسته و سکوتی ژرف، همه جایش را فرا گرفته است. دوباره گرد و غبار بر دیوارهای گلین خانه ها نشسته است. باد غربت در کوچه باغ های خزان زده شهر، خود را به در و دیوار می زند و آواره مصیبت روح جاودانی صبر، امام مجتبی علیه السلام است.
شعری از عرفان نظر آهاری
دختری دلش شکست
رفت و هر چه پنجره
رو به نور بود
بست
***
رفت و هر چه داشت
یعنی آن دل شکسته را
توی کیسه زباله ریخت
پشت در گذاشت
***
صبح روز بعد
رفتگر
لای خاکروبه ها
یک دل شکسته دید
ناگهان توی سینه اش پرنده ای تپید
چیزی از کنار چشم های خسته اش
قطره قطره بی صدا چکید
***
رفتگر برای کفتر دلش
آب و دانه برد
رفت و تکه های آن دل شکسته را به خانه برد
***
سال هاست
توی این محله با طلوع آفتاب
پشت هر دری
یک گل شقایق است
چون که مرد رفتگر
سال هاست
عاشق است